ผิคุณตรึกตรองแหวตนเองหิวจะคิดบัญชี ฟังเคล็ดลับกลเม็ดลงมามากมายแม้ว่าก็ก่อไม่ไหวซะที ท่าจะ คุณอาจเรียนรู้ “วิธีรักษาโรคเก็บเงินไม่อยู่” กันครับ ปะทุในรุ้มั้ย อะไรเป็นต้นเหตุที่ทำเอาทรัพย์สมบัติไหลหลั่งออกจากหัตถ์เปล่าจอด โน่นก็คือว่าสมอง ดิฉันเชื่อจัดการซื้อจักเป็นเหตุให้มีความสุข ขมองเกินสั่งแบ่งออกสรีระใช้สอยทรัพย์สมบัติไม่กั้นเพื่อจะความสบายสรรพสิ่งตนเอง ไม่เป็นไรดอก เดี๋ยวก็หารายได้นวชาตคว้า ทรัพย์สมบัติดำรงฐานะทรัพยากรที่พ้นไปกำหนด ผิยังไม่จบชีวิต อย่างไรก็ควานหาใหม่คว้าเทียมเท่า ผิหมายมั่นจอดความประพฤติใช้สอยเกินตัว อิฉันจำต้องรู้แบ่งออกชัดแจ๋วก่อนกำหนดแหว ดิฉันนำสมบัติจับจ่ายความสำราญ และฉันนำเช่นไรจ่ายเงินตรา คนที่กวดคำตอบนี้คว้า ก็จะสมรรถรักษาโรคเก็บเงินไม่อยู่ได้มา…!!! สมการสถานที่อิฉันจำเป็นต้องขันก็คือว่า ฉันกินเวลาจับจ่ายใช้สอยเงินตราในสนนราคาเท่าไหร่ ยกตัวอย่าง เอส อยากจะได้โทรศัพท์มือถือเครื่องเคราใหม่สนนราคา 14,000 พระบาท แห่งระหว่างที่เอสกำลังจะควักเงินตราจ่าย สมองของเขาก็รีบเร่งทำขวับ เอสลงมือครอบครองบริกรอาหาร ค่าจ้างรายเดือนสรรพสิ่งเอสลงความว่า 12,000 พระบาท เอสทำอาทิตย์เว้น 5 วัน พอๆ กับเอสทำดวงจันทร์ละ 24 เวลากลางวันคร่าวๆ เหตุฉะนี้ ค่าแรงสรรพสิ่งเอสประกบ 1 วัน รวมความว่า 500 พระบาท แห่งทุกวัน เอสจักจำต้องจ่ายค่าเดินทางตู้ เจียร – กลับ 40 พระบาท กลางวันแสกๆก็จำต้องจ่ายของคาวอีก 50 พระบาท พอๆ กับเอสจักหลงเหลือผลประโยชน์จริงๆ 410 ตีนประกบ 1 กลางวัน เอสกินเวลาสัญจรเจียร 1 ขณะ หวนกลับ 1 ชั่วโมง ทำ 9 นาฬิการุ่งสว่าง – 6 โมงตอนเย็น หักออกพักกลางวัน 1 มหุรดีให้กำเนิด เท่ากับเอสทำกลางวันละ 10 มหุรดี เมื่อเบียดแว้งสถานที่เอสได้ในทุกวัน 410 บาทา มาหารมหุรดีทำงานที่แท้แน่ๆรวมความว่า 10 ขณะ จะพอกับทุกๆ 1 ขณะ เอสจะทำมาหากินคว้า 41 พระบาท หรือว่าอีกนัยหนึ่ง 1 ขณะสิ่งของเอสมีมูลค่า 41 พระบาท สมมติว่าเอสอยากจักจับจ่ายด้ามสิ่งละ 12,000 ตีน เอสไม่ได้นำแบงค์โพกหัว 12 ใบเจียรแลก แม้ว่าเอสจำต้องจับจ่ายใช้สอยระยะเวลาแห่งชีวิตินทรีย์เต็มที่จรด 12,000 หารเช่นกัน 41 จักเท่ากับ 292 มหุรดี ใช่ครับ อันสถานที่เอสหิวจะคว้านั้น เอสจำเป็นจะต้องเปลืองเวลาในชีพ 292 มหุรดีจากไปแลกเปลี่ยนมันลงมา…!!! หากเหล่แห่งหนจำนวน 12,000 เอสคงจะเปล่าเสียดายทรัพย์สมบัติ เพื่อจะความสำราญ เอสจับจ่ายได้มา แม้ว่าเมื่อผลัดกันขนมจากเงินตราเป็นเวลาในที่ชีวิตินทรีย์ เอสริเริ่มคิดดูใหม่ขวับ “นี่ฉันจักจำเป็นจะต้องใช้เวลาทำงานเต็มที่ถึง 292 ขณะ หรือว่าจำต้องลงมือวันละ สิบ มหุรดีอีก 29 กลางวันเต็มๆเพื่อที่จะชิ้นที่ดิฉันอยากได้งั้นหรือว่า เอ ฉันจะสะอาดมั้ยนะ…???” เห็นมั้ย เอสเริ่มรักษาโรคเก็บเงินไม่อยู่ได้มาต่อจากนั้น อีกซักถามต้นแบบไหมครับผม ปุ๋ยอยากจักได้กระเป๋าความนิยมแบรนด์เนมสนนราคา 50,000 พระบาท คุณกำลังจะแขวะทรัพย์สมบัติหลังจากนั้น โดยพลัน ก็มีสิทธิ์แห่งศรีษะราวกับตวาด ขี้เซาทำประจำเงินเดือน 30,000 ตีน ทำ 5 เวลากลางวันดามอาทิตย์ เวลาทำงานเสมอกันกักคุมกับดักเอสเกิน พอๆ กับขี้เซาประกอบด้วยเงินรายได้ประกบเวลากลางวันอยู่แห่งหน 30,000 / 24 วัน เท่ากับ กลางวันละ 1,250 บาทา ปุ๋ยจับจ่ายใช้สอยค่าพาหนะกลางวันเว้น 100 ตีน ข้าวกลางวันรวมกันกับดักกาแฟอีก 100 บาทา พอๆ กับผลประโยชน์ประกบกลางวันต่อขี้เซาอยู่ที่ 1,250 ตีน หักออกเช่นกัน 200 พระบาท เท่ากับ 1,050 พระบาท ขี้เซาจากเรือน 7 นาฬิการุ่งเช้ากับจดเรือนระยะ 2 ทุ่ม คุณปู่ยเปลืองเวลาท่องเที่ยววันเว้น 4 ขณะ เธอทำ 9 นาฬิการุ่งสว่าง – 6 โมงตอนเย็น ลบระยะเวลาพักผ่อนคลอด 1 ชั่วโมง เท่ากับปุ๋ยกินเวลาทำกลางวันละ 12 ชั่วโมง เมื่อควานยุคทำมาหากินความจริงแน่นอน ขี้เซามีกำไรดามขณะสิงสู่แห่งหน 1,050 พระบาท เฉลี่ยเช่นกัน 12 ขณะ พอๆ กับ 87 ตีน…!!! นั่นหมายความแหว สมัยของขี้เซา 1 ชั่วโมง มีมูลคุณค่า 87 พระบาท และผิปู่ยมุ่งหวังจับจ่ายกระเป๋ารถแบรนด์เนมราคา 50,000 บาทา โน่นหมายถึงขี้เซาจักจำต้องหยิบยกระยะเวลาแห่งชีพยิ่งนักจด 50,000 บาทา หารพร้อมด้วย 87 มหุรดี จักเท่ากับ 574 มหุรดี ไม่ก็ปุ๋ยจะจำต้องทำวันละ 12 ชั่วโมงไปอีก 47 วันเต็มๆ หยิบยก 47 เวลากลางวันในชีพเจียรแลกเปลี่ยนกระเป๋ารถเมล์เช่นใบฝ่ายเดียว พอปุ๋ยแจ้งแบบนี้ ขี้เซาก็เริ่มตรึกตรองมากหลายขึ้นขวับ เห็นมั้ย ขี้เซาพลังรักษาโรคเก็บเงินไม่อยู่จากนั้น ใช่ขอรับ ดิฉันทุกคนยกมาทรัพย์สมบัติเจียรจ่ายความสุข แม้ว่าก็ลืมเจียรตวาดอิฉันจำเป็นจะต้องหยิบยกสมัยในชีพไปจับจ่ายใช้สอยทรัพย์สมบัติ เพื่อให้เธอพ้นขนมจากสมการนี้ เจ้าเอ็งจำเป็นจะต้องทำ 3 อย่างนั่นก็รวมความว่า ปฏิรูปตนเอง ลงมือมอบยิ่งนักเพื่อที่จะเพิ่มขึ้นศักยภาพด้วยกันค่าจ้างรายเดือน หาการทำงานทำให้ดีขึ้นพอให้ดิฉันประกอบด้วยรายได้หลายๆมุข ประกอบด้วยต่างๆนาๆอาชีพที่เธอไม่ต้องลงมือเองตลอดเวลาก็อีกต่างหากประกอบด้วยรายได้ เลี่ยนประกอบด้วยเดเต็มแรงๆ ทำความเข้าใจความการลงทุน เพื่อที่จะเรียนรู้ข้อความชดใช้ค่าเสียหายทำ (โดยส่วนตัวเกล้ากระผมชื่นชอบทุนทรัพย์รวม) สมมติว่าวันนี้ เจ้าเอ็งอีกต่างหากติดนิสัยใช้สมบัติเปล่ายั้งคิดกระเป๋าแห้งเปล่าเหลือเงินสะสม ลองผลัดกันจาก ดิฉันจักใช้คืนทรัพย์สมบัติจ่ายความสบาย ดำรงฐานะ อิฉันจำเป็นต้องใช้เวลาเท่าไรจับจ่ายเงินตรา เพื่อจะยกมาทรัพย์สมบัติเจียรจับจ่ายสถานที่อิฉันอยากจะได้ คุณสมรรถเสาะแสวงวิสัชนาคว้าด้วยสมการ ((เงินเดือน / วันทำงาน = เงินรายได้ประกบกลางวัน ) – ค่าเดินทางกับอาหาร) หารด้วย (สมัยที่ใช้คืนในการนั่งลงรถยนต์ไปกลับมา + ระยะเวลาแห่งหนใช้คืนทำ = ขณะที่ใช้คืนทำงานต่อวัน) = ค่าเงินตราประกบ 1 ขณะ ด้วยหลักคิดนี้ จักเป็นเหตุให้คุณสมรรถชั่งใจก่อนใช้สมบัติซื้อมั่นเหมาะครับ ว่าแต่คุณประกอบด้วยวิธีรักษาโรคคิดเงินไม่อยู่อย่างไรมั่ง คอมเม้นท์มาเผยแบ่งออกตรวจฟังกันมั่งนะครับผม