ค่าจ้างรายเดือนมากมายแต่เหนื่อยหน่ายกิจธุระ ควรจะลาออกขนมจากกิจธุระงดงามมั้ย…???

หัวข้อนำทาง

“ลุกแห่งวิชญ์ครับผม ผมค่าจ้างรายเดือน 120,000 บาทา ระอิดระอากิจธุระมากๆ แต่อยากจะลาออกขนมจากการทำงานลงมาเป็นอธิปตัวเอง ณ เวลานี้ฉันมีรายได้จากการสร้างธุรกิจส่วนตัวกะเอ็ด ทว่าก็ยังไม่กล้าตัดสินใจลาออกขนมจากการทำงานขอรับ ฉันน่าลาออกขนมจากการทำงานงดงามมั้ย…???” อย่าว่าแต่ว่า 120,000 บาทาพ้นครับผม ตอนผมกระทำประจำการเงินเดือน 13,000 เท้า ฉันระอิดระอาสุดๆทว่าก็อีกทั้งไม่กล้าลาออกพ้นครับผม เพราะฉะนี้จะค่าตอบแทนรายเดือนเต็มแรงหรือว่าโหรงเหรง อย่างไรซะหากกระดักกระเดี้ยล่อใจแห่งเต็มแรงพอ คนเราก็ไม่มีวันตกลงใจลาออกดอกขอรับ แน่นอนมั้ย ใช่ การอำลาออกจากงานเท่าเทียมงานสับเปลี่ยนสถานะชีวิตินทรีย์คราวโย่ง มันมิได้ข้อความที่จะตัดสินใจเพราะเปล่าผ่านการไตร่ตรอง แม้ว่าถ้าหากเป็นไปได้ เกล้ากระผมอยากมอบคุณลองฟังเรื่องราวสรรพสิ่งพี่จักรเย็บผ้าซักไซ้ไล่เลียงไม่นานนะครับ ขอเกี่ยวทบทวนสมัยกลับเจียรในระหว่างที่แม่ของผมเป็นโรคมะเร็ง ผมรู้จักมักคุ้นพี่จักรเปลี่ยน Blog แห่งให้ความรู้เกี่ยวกับเหตุมะเร็ง โกจักรเย็บผ้าเป็นริมวัยรุ่นธรรมดาแห่งหนดำเนินชีวิตเจียรต้นฉบับโต๋เต๋ จวบจนกระทั่งวันหนึ่งเขาจับไข้กับพึ่งพิงลงมาไหวทันดุตัวเป็นมะเร็งไส้ช่องไฟโหล่ ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นระยะแห่งหนอันตรายแรงกล้า เมื่อเยี่ยมซินแซ ซินแสถึงกับสั่นหน้า พร้อมกับพูดความจริงดุโอกาสอันควรที่งานรอดตายนั้นโกร๋งเกร๋งเต็มที่ๆ เรียกหาได้ดุท้อแท้ ขอให้ควบคุมใจวางเลย แห่งระหว่างการรักษาแห่งหนไร้เป้าหมาย โกจักรเย็บผ้าดำเนินชีวิตทำได้เต็มที่เพียงเสนอคำถามแหว “เรากำลังจะจำเป็นต้องสิ้นชีวิตจริงๆหรือ ชนมพรรษาเราอีกต่างหากเท่านี้เองหนอ เข้าใจดังนี้ชีวิตินทรีย์ที่ผ่านมาน่านำยุคเจียรก่อสิ่งสถานที่อยากจักก่อจริงๆดีกว่า” ดวงดีเหลือหลายสถานที่การรักษาตรงนั้นสมรรถทำให้มะเร็งแห่งสรีระโกจักรไม่ผิดกำจัดเจียรคว้า ปัจจุบันนี้พี่จักรเย็บผ้ารอดตายขนมจากความเจ็บป่วยกลีมาเเล้ว 10 กระทั่งปี โกจักรใช้ชีวิตเพราะว่านึกถึงสิงสู่เทียมเท่าดุนี่รวมความว่าโอกาสอันควรที่สอง นกเขาจะใช้คืนทุกวี่ทุกวันชนิดคุ้มค่าเพื่อที่จะเปล่ามอบสลดแห่งคราวหลังอีก โกจักรเย็บผ้าได้มาเปลี่ยนบทบาทสิ่งของตนเองจากคนไข้ครอบครองมนุชสนับสนุนคนป่วย เขากินเวลาส่วนหนึ่งส่วนใดให้คำปรึกษาผู้สถานที่ทุกเจ็บปวดกับงานป่วยเป็นโรคมะเร็ง ด้วยกันชิ้นเอ็ดแห่งหนโกเครื่องเย็บผ้าหาญกล้าประกันต้นฉบับเปล่าวางธุระมอบใครทุ่มเถียง ลงความว่า ทุกๆคนรับใช้ชีวิตินทรีย์ท่ามกลางการเสี่ยงสถานที่ทำให้จนตายได้เทียบเท่า ประการน้อยๆ ทุกคนบนพื้นแผ่นดินคนก็ได้โอกาสครอบครองเนื้องอกคว้าจบ เพราะมันเป็นโรคแห่งไม่สามารถเจาะจงสาเหตุได้ อ่อนข้อให้เจ้าเอ็งดูแลตัวเองได้มาเป็นเลิศขนาดใด ถ้าหากเรื่องแห่งมะเร็งจักจู่โจมเจ้าเอ็ง เช่นไรมันก็จักเล่นงานลุกแห่ง…!!! หากเรายังไม่พูดถึงกรณีความตาย นำวิสามัญสิ่งของการรักษาก่อน โกจักรเย็บผ้าบ่งบอกดุชีวิตินทรีย์การเป็นผู้เป็นใหญ่ตนเองนั้น จะเอาใจใส่จ่ายอิฉันสมรรถดูแลตัวคว้าอย่างสบายใจกระทั่ง ก็เพราะว่าผิดิฉันสร้างหมู่เอาไว้สะอาด ท่าจะอิฉันก็สามารถลงมือจรด้วยครบถ้วนๆกับดักมีสิทธิ์การรักษาเนื้อตัวคว้าด้วย ตอนที่พี่จักรเย็บผ้าป่วย พี่เครื่องเย็บผ้าก็เข้าไประวังตัวและลงมือ Freelance จรด้วย ใช่ งานเป็นอธิปตนเองนั้นประกอบด้วยความอ่อนตัวแห่งการดีไซน์ไลฟ์สไตล์ได้มาฐานแหว ผิเธอกระทำประจำการ เจ้าเอ็งจักลงมือเช่นไรในที่เมื่อเจ้าเอ็งจำเป็นต้องจากไปโรงหมอร่างเดิมพันพร้อมด้วยชีวิตินทรีย์เฉียดทุกเมื่อเชื่อวัน นั่นหมายข้อความแหวเจ้าเอ็งจะจำเป็นต้องพยายามถ้าว่าใจวางกับการอำลาออกจากงานทุกเมื่อ ไม่ว่าเธอจะมีเหตุผลไหม ไม่ว่าจักมีความสุขกับดักงานหลักหรือไม่ เพราะไม่มีใครแจ้งดุจักเกิดอะไรขึ้นไป ผมเชื่อแหวคำเฉลยสรรพสิ่งชีวิตมักดำรงอยู่ขึ้นไปแห่งระยะแห่งดิฉันเกือบความตาย ดังนั้นเราควรซ้อมถึงมรณกรรมนุสัมปชัญญะทุกเวลา ครั้นเจ้าเอ็งซ้อมจรดวงกลมๆเอ็ด วิสัชนาจะอยู่แห่งอารมณ์ทางใจคุณ “การเตรียมใจพร้อมสารภาพความตายนั้น จำเป็นจะต้องสิงสถิตการหวนนึกความตายจำเจ มิได้ความตายของใคร ทว่าต้องคดีสิ้นชีวิตของเราเอง” พระใหญ่โต วิสาโล คุณน่าลาออกขนมจากการทำงานไหม ตั้งแต่ทำ Startyourway ลงมา ประกอบด้วยอยู่ 4 วิสัชนาขนาดนั้นสถานที่เกล้ากระผมมีสิทธิ์ ลาออก แล้วตำหนิ เข้าใจงี้ลาออกจำเนียรจากนั้น ลาออก จากนั้นกล่าวโทษ เข้าใจงี้ไม่น่าลาออกพ้น ไม่ลาออก ต่อจากนั้นนินทา ตัดสินใจถูกจริงแห่งเปล่าลาออกจากการทำงาน ไม่ลาออก ต่อจากนั้นตำหนิ ตัดสินใจผิดจริงสถานที่เปล่าลาออกขนมจากกิจธุระ เกล้ากระผมไม่ฉลาดหรอกขอรับ แหวชีพคุณภายภาคหน้าจะออกตัวคัดไร คุณจำเป็นจะต้องเผชิญดูคัดนำเอง เหตุฉะนี้ถ้าหากเธอมาพิจารณาหารือฉัน ฉันไม่สมรรถจ่ายคำตอบคุณได้มาเกินขอรับ ก็เพราะว่าโน่นมันชีวิตินทรีย์สิ่งของเธอ แต่เกล้ากระผมโหยจะบ่งบอกเสมอว่า “ถ้าหากเจ้าเอ็งลาออกจากนั้นไม่รอด คุณยังสมรรถหวนกลับเจียรสมัครงานประจำใหม่ได้มาเทียบเท่านะ เลี่ยนไม่ได้เป็นเรื่องแห่งปลงใจแล้วจักจำเป็นต้องอยู่ฉันนั้นเก่าแก่” ชีวิตไม่ยอมรับเปลี่ยนแปลง เลี่ยนก็จะไม่มีกระไรปรับเปลี่ยน วิชญ์ Startyourway