เลิกดำรงฐานะมนุชถังแตก กับดักเคล็ดวิชาไห 6 ใบ

หัวข้อนำทาง

ประสงค์ ชง ชนมพรรษา 28 ชันษา นกเขารู้สึกขวัญหายแห่งหนชนมพรรษาของตนเองกำลังจะ 30 จากนั้น ครั้นหันมามองชีพตนเอง นกเขารู้สึกว่าตัวเองอีกทั้งไม่มีกระไรเป็นชิ้นเป็นอันเกิน เมื่อหันมามองดูเสี่ยวรุ่นราวคราวเดียวกัน สีหน้าท่าทางสรรพสิ่ง ปรารถนา ชง ก็ค่ำยอม เพราะดูเหมือนว่าจักไม่มีใครจักชี้แนะเขาได้พ้น วันหนึ่ง มีประสกเอ็งอาวูโสคนหนึ่งตะครุบกบดังที่เป็นลมเป็นแล้งแสงตะวันเพราะอากาศร้อนแก่ ปรารถนา ชง ครอบครองคนจิตใจดี นกเขาพ้นรีบโกหกรีปดเจียรเข้าไปอนุเคราะห์ หามคนชราจรพักผ่อนที่บ้านเสื่อมๆสรรพสิ่ง ประสงค์ ขง เขาแยกธาราและอาหารแห่งนกเขามีพางน้อยนิดให้ท่าให้ทางนอาวุโส พอลีลาดีขึ้น ประสกเอ็งแก่รู้สุดซึ้งในที่ความเอื้อเฟื้อ นกเขาพ้นจ่ายเงิน 1 ตำลึงกาญจนาจ่ายกับดัก ปรารถนา ชง ซึ่งเลี่ยนมากมาก นกเขาต้องดำเนินการตลอดปีจรดจะได้เงินเท่าเทียมกับสถานที่คนชราแจก ทว่า อยาก ชง ก็รู้เลี่ยนเดเกินควร เขารับไว้ไม่ไหว เขาจึ่งเร่งรีบปฏิเสธพร้อมทั้งกล่าวว่าเลี่ยนดำรงฐานะธุระสิ่งของเพื่อนมนุษย์แห่งจำเป็นจะต้องแสดงน้ำใจแจกอายุมากห้าม ไม่ไหวคาดผลประโยชน์ใดๆ จดเช่นนั้น ริมแก่ก็อยากจะตอบแทนอย่างไรซักไซ้ชนิดกับ ปรารถนา ชง เพราะว่าเช่นไร ประสงค์ ชง ก็เป็นผู้ประกอบด้วยบุญคุณ พอเอ่ยปากย้อนถามวัยหนุ่มดุมุ่งหมายอย่างไรชดใช้ เด็กหนุ่มก็เปรยๆออกมาว่า “อัญขยมก่อเกิดลงมาแย่ไร้พาสนา ชีพนี้มิสมรรถลืมหน้าอ้าปากยกตัวเองแจกมีความรวยเช่นเดียวกับกุฎุมพีได้มา ถ้าหากมีปัญหาแห่งข้าพเจ้าต้องการแน่นอน คว้าโปรดบ่งบอกข้าพเจ้าหนเถิดท่านไม้ใกล้ฝั่ง ข้าพเจ้าควรจะก่อยังไงจรดจะสามารถยุติครอบครองคนจนกรอบได้ที่ชาติตรงนี้ขอรับ…???” ประสกเอ็งไม้ใกล้ฝั่งยิ้มแป้นน้อยๆณจิตใจ พร้อมทั้งบ่งบอกแหว “เมื่อก่อนนี้ ข้าพเจ้าก็ดำรงฐานะคนจนกรอบอาทิกับดักเจ้านาย ทว่าพอไปได้เรียนเคล็ดวิชชา 6 ไห อัญขยมก็สมรรถเปลี่ยนคนเองแจกกลายเป็นมนุษย์ร่ำรวยคว้าข้างใน 15 พรรษา ถ้าหากเจ้านายอยากรางวัลต้องคดีฉลาด ข้าจักถ่ายทอด ยุติครอบครองมนุชจนกรอบ กับดักเคล็ดวิชา ไห 6 ใบ” … ประสกเอ็งคนชราบัญชาแบ่งออก ปรารถนา ชง หาไห 6 ใบมาไว้สถานที่นิวาสสถาน ปรารถนาชงคลางแคลงว่าทำไมจำเป็นจะต้องใช้ไหตั้ง 6 ใบ แกอาวุโสรีบเร่งบ่งบอกดุ “ตั้งแต่นี้ไป ไหแต่ละใบจักทำหน้าที่ถ่ายทอดจ่ายเจ้าแต่งหลักเกณฑ์สติปัญญาเพื่อที่จะความร่ำรวยชำรุดทรุดโทรมนวชาต ก่อนอื่น บอกข้าลงมา ที่ 1 จันทราเจ้าหาเงินได้มาเท่าไหร่หรือ…???” “ข้าหารายได้ได้ 100 ผักตำลึงเงินต่อดวงเดือนครับ นี่ อัญขยมก็พึ่งได้เงินดวงเดือนมาพอดิบพอดีพ้น” อยาก ชง แสดงทรัพย์สินแห่งนกเขามีกรรมสิทธิ์จากการงานแจกแลดู “อืม นับใช่เล่นเลย” ท่านแก่ทูลยินดี อยาก ชง อมยิ้มที่ใจ ก่อนกำหนดจักย้อนถาม “แล้วเงินรายได้สิ่งของข้า เลี่ยนคล้องกระไรกับดักไห 6 ใบนี้เหรอ ประสกเอ็งดำรงเปล่าเสแสร้งข้าพเจ้าเล่นๆหรอกนะ ถ้าเป็นเช่นนั้น แกหฤโหดจัง” “ไม่ๆ เจ้านายเข้าใจผิดต่อจากนั้น ใดี้จักลุ้นทำให้เจ้าสั่งการสั่งการรายได้หวานคอแร้งยิ่งขึ้น ก่อนอื่น เมื่อเจ้าได้เงินดวงเดือนลงมาจากนั้นณทุกๆจันทรา จ่ายเจ้าจับเงิน 55 ต้นตำลึงเงินแจ่มกระจ่างเข้ายาไว้ณไหใบจำเดิม ส่วนใบแห่ง 2 – 5 แจกเจ้าใส่ไว้ใบเว้น สิบ ผักตำลึงเงิน ซีกใบโหล่ จงเหยาะเอาไว้ 5 ตำลึงเงิน สำคัญา พิสูจน์ก่อสิ” ประสงค์ ชง จำแนกทรัพย์สินตามที่แกแก่บอก “ไหใบแต่ต้น แห่งหนเจ้านายเหยาะเงินจร 55 ต้นตำลึงทรัพย์สมบัติ จดจำไว้หนอ ไหใบตรงนี้ตกว่าโสหุ้ยสถานที่จำเป็นดามชีวิตินทรีย์เจ้าเท่านั้น อาทิเช่น ค่าของกิน คุณประโยชน์สารเสพติด ค่าเช่านิวาสสถาน ต่างๆ ห้ามยกมาทรัพย์สมบัติณใดี้เจียรจับจ่ายใช้สอยเรื่องอื่นๆแห่งหนไม่เกี่ยวข้องกับดักโสหุ้ยขาดไม่ได้เฉียบขาด เข้าใจมั้ย อยาก ชง…???” “แจ้งครับผมท่านผู้แก่” “ไหใบที่สอง ตรี เช็ด่ และห้า แห่งเจ้าเหยาะทรัพย์สมบัติวางไหละ สิบ ต้นตำลึง เจ้านายก็ต้องเอาเจียรใช้ติดตามวัตถุประสงค์แห่งหนข้าริเริ่มตั้งขึ้นไว้จ่ายเจ้า ไหใบที่สองรวมความว่าค่าจับจ่ายความฉลาด ถ้าเจ้านายปรารถนาเรียนรู้สิ่งใดเพื่อที่จะปฏิรูปความรอบรู้สิ่งของเจ้า ควรใช้เงินณไหนี้เท่านั้น ตอนที่ข้าพเจ้าซื้อขายแลกเปลี่ยนนวชาตๆ อัญขยมก็ใช้คืนเงินขนมจากใดี้ซื้อปกรณ์สอนซื้อขายแลกเปลี่ยนสถานที่เขียนเพราะว่าเหล่าพ่อค้าคนมั่งคั่ง จำเก็บจ่ายมั่น หิวเป็นที่ดี เจ้านายจำต้องให้ทุนเมธาสิงสู่เสมอ” “ข้ารู้หลังจากนั้นครับ จากนั้นไหใบลำดับที่สาม สี่ และห้า ล่ะขอสารภาพ” “ไหใบแห่งหน 3 คือว่าเงินตราแห่งเจ้าจำเป็นต้องเก็บออมสะสมเอาไว้ใช้กลาบาตอายุมากแก่เฒ่า แม้ว่าที่วันหน้าเจ้านายจักตบแต่งทรงครรภ์นัดดา ก็ควรอย่าเจียรไตร่ตรองฝากชีวิตความร่ำรวยไว้กับลูกหลานเด็ดขาด เจ้านายต้องหลวมสินทรัพย์ลงที่ใดี้ กับอย่าไปชดใช้เลี่ยนจนกว่าจะชรา เจ้านายแจ้งหรือว่าไม่” “รู้ตะขอยอมรับ” “ไหใบแห่ง 4 คือว่าสินทรัพย์รีบด่วนกลาบาตเดือดร้อน ถ้าหากที่อนาคตเจ้ามีเรื่องมีราวจำต้องใช้คืนเงินตรา คงครอบครองซื้อที่อยู่ ซื้อเกี๊ยว คลายงาน ไม่ก็พบเห็นปัญหาที่จำเป็นต้องเยียวยาด้วยสินทรัพย์ เงินแห่งไหใบที่ 4 คือเงินตราที่จะช่วยเหลือเจ้าเช่นไรแหละ จักได้มาไม่ต้องไปยืมดึงธนบดีกระเป๋าแห้งจำต้องกลายเป็นหนี้สินรกเจ้า” “ขอยอมรับ” มุ่งหวัง ชง ริเริ่มมีความหวังแห่งชีพ เพราะชิ้นแห่งหนนกเขาได้ยิน เขาทึ่มลงมาก่อน “ไหใบแห่งหน 5 คือว่า เงินด้วยซื้อความสำราญ เงินด้วยซื้อสิ่งของสุรุ่ยสุร่ายไม่เป็นเรื่องเป็นราว ครอบครองบำเหน็จอายุมากชีวิตของเจ้านาย อยากใช้ หิวดื่ม หวังกระไร จงชดใช้เงินที่ไรี้ซื้อให้จบ อย่าให้เฉลือ” “แล้วไหใบแห่ง 6 ใบโหล่แห่งคุณให้ข้าหยอดเงิน 5 ผักตำลึงสินทรัพย์ลงจรล่ะครับ ใช้ก่ออะไหน” “ไหใบแห่งหน 6 คือ เงินตราเกี่ยวกับบำเพ็ญกุศลยังไงล่ะ เพราะมีแต่ผู้ใจบุญแค่นั้นที่จะมั่งมีได้มาอย่างมีความสุขและประกอบด้วยสิ่งงดงามๆเข้ามาในชีวิต เหมือนดุจที่เจ้าลุ้นข้าในวันนี้ ก็เอาธุระให้เจ้าได้ศึกษาเคล็ดวิชชา ไห 6 ใบยังไงล่ะ” พอท่านชราขัดเกลาสำเร็จ เขาก็บอกลา มุ่งหวัง ชง ทวนสิ่งแห่งคว้าทำความเข้าใจอีกครั้ง แหวไหแต่ละใบทำงานเช่นไรบ้าง จากนั้นนกเขาก็ลงมือกระทำอย่างเอาเป็นเอาตาย และข้างใน 10 ปี นกเขาก็ตกเป็นมนุชนั่งกินนอนกินสมใจอยากอีกด้วยงานทำคดีง่ายดายดังนี้เอง มุ่งหวัง ชง รวมตัวกันอย่างแห่งดีของมนุชที่ปลงใจปรับเปลี่ยนตนเอง คุณแหละครับผม พร้อมไหมที่จะเรียนรู้วิชชาเลิกถังแตกกับดักไห 6 ใบ ตรวจทานใหม่ รายได้ทั้งผอง 55% เหยาะยอมแห่งไหความจำเป็น สิบ% ใส่ยอมแห่งไหความรู้ สิบ% ใส่ลงที่ไหเกษียณ 10% ใส่ลงในไหสินทรัพย์เร่งด่วน 10% เหยาะยอมในไหฟุ้งเฟ้อ กับอีก 5% ใส่ยอมที่ไหทำบุญ กับ เรียกร้อง ชง ก็เปล่าหวนกลับไปครอบครองคนจนกรอบอีกเลย