โรคซึมเศร้า อันตรายหุบปากสิ่งของชีพมนุษย์

อีฉันรู้ว่าตัวเองปราศจากคุณค่า บนบานโลกใบนี้ไม่มีอย่างไรให้ดิฉันอยากก่ออีกต่อไป ไม่ว่าจะดูจรมุขใดอีฉันก็มองไม่เห็นว่าจะมีมนุชเข้าใจ ดีฉันไม่มีความสุขเกิน ชีพมีเสียแต่ว่าความเดือดร้อน นี่หามิได้ชีวิตสถานที่ดีฉันมุ่งหมายอีกต่อไป เมื่อไรมันจะยุติหนอกับดักคดีแบบนี้ หิวนอนหลับเจียรเพราะว่าไม่ต้องตื่นอีกเลย ใช่ ดิฉันโหยจบชีวิต พอมีมนุษย์ลงมาเอ่ยปากดังนี้ต่อจากนั้นบังเอิญสังคมได้ยิน ก็ค่อนข้างประกอบด้วยข้อแนะสิงสู่แค่ 4 ชนิดแค่นั้น อย่างจำเดิมเลยก็ถือเอาว่าดุด่า ตายเจียรเลยจร๊ สมเพชเวทนาบูรพาจารย์แห่งหนเสียเงินเสียทองอุปการะแจกใหญ่มาได้มาถึงขนาดนี้ เคอะเขินทำแทนบูรพการีแน่นอน อย่าสิงสู่แบ่งออกชำรุดทรุดโทรมทรัพยากรโลกอีกเกิน มนุชกระนี้ฝ่อสิ้นชีวิตจริงๆหรอก ก็เพราะว่าแม้หิวสิ้นชีวิตจริง ป่านนี้ก่อจากไปต่อจากนั้น -เวอร์ชั่นวีดีโอ- ข้อแนะนำอย่างต่อจากนั้น ก็รวมความว่า คิดหนักไฉน อย่าเจียรตรึกตรองเยอะแยะซิ หากระไรทำเดๆจะได้มาไม่ต้องนึกดู ทบทวนดูคดีดีงามๆมั่ง ชีวิตินทรีย์มนุษย์เราก่อกำเนิดลงมาทั้งทีควรจะจำเป็นต้องมีความสุขเยอะแยะๆ อย่าช่างแจกตัวเองจมกับดักโทมนัสเต็มที่สิ ตรึกตรองทดไง รู้จักมั้ย ฟังต่อจากนั้นดีกว่าอย่างจำเดิมมาก ข้อแนะนำประการแห่ง 3 แบ่งออกจากไปปฏิบัติธรรม เข้าไปตรวจวัด สาธยายมนต์ นั่งสมาธิ #ลองจิตใจสิ่งของตัวเองให้ประกอบด้วยความสงบ และเมื่อความคิดของอีฉันสุดซึ้งณความถูกต้องเมื่อใด ดีฉันจะเหลือบเห็นคุณลักษณะสรรพสิ่งชีพ กับอีฉันจะกลายเป็นมนุชใหม่แห่งสามารถไว้ใจแบ่งออกไม่เข้าใครออกใครได้ ไม่โหยตายอีกต่อไป พร้อมกับขู่เข็ญบริหารฆ่าตัวตายดำรงฐานะจุดเริ่มแรกสิ่งของปัญหาที่จะทำให้เกิดนวชาตแล้วฆ่าตัวตายซ้ำๆอีก 500 ชาติ เลี่ยนเป็นบาปกรรมเต็มแรง ทำเอาดีฉันหมดโอกาสทำบุญทำกุศล ซึ่งทั่ว 3 ข้อแนะเบื้องต้นนี้ฉันเข้าใจงดงามดุมันเป็นความตั้งใจสะอาดของมนุชแห่งโหยจักอนุเคราะห์ ทว่าจะประกอบด้วยใครซักหูกมนุษย์ที่จะให้คำแนะนำต้นร่างแห่งหน 4 โน่นตกว่าแนะนำแจกขอคำแนะนำผู้เชี่ยวชาญก็เพราะว่าเห็นจะคนแห่งหนอยากตาย เขาอาจจะไม่ได้อยากสิ้นชีวิตคดีก็เพราะว่าตรึกตรองสรรพสิ่งตนเองเสียแต่ว่าครอบครองก็เพราะว่าขมองรินสารเคมีไม่ปกติกระเป๋าแห้งทำให้พวกเขาสูญเสียความเก่งกาจในที่การควบตามติดเองก็อาจ เหตุฉะนี้ในที่ตัวหนีบกระดาษวีดีโอนี้ กระผมอยากจะก่อข้อความ “โรคภัยไข้เจ็บซึมเศร้า อันตรายปิดปากสิ่งของชีวิตินทรีย์คน” ขนมจากความชำนาญตรงสรรพสิ่งเมียเกล้าผมเองครับ หากวันนี้เธอยกมาหัตถ์เจียรแปะบนบานเตาไฟ เจ้าเอ็งสามารถบอกตัวเองได้ไหมว่าสกนธ์สรรพสิ่งคุณเปล่าร้อน เปล่าเจ็บปวด คุณไม่มีทางทำกันได้ก็เพราะว่าร่างกายสรรพสิ่งเจ้าเอ็งเลี่ยนไม่ผิดจี่ด้วยกันสมองก็บัญชาให้เธอเจ็บปวด โรคภัยไข้เจ็บไม่มีชีวิตชีวาก็อีกด้วย คนเจ็บไม่ไหวโหยหดหู่ใจแม้ว่าขมองมันสั่งแจกหดหู่ใจเพราะแห่งไม่สมรรถควบคุมได้มา ด้วยกันนี่ตกว่าเรื่องราวแน่นอนสิ่งของมาดามแพม ชายาสิ่งของกระผมครับ กระผมกับดักแพมอีฉันคบค้าสมาคมกักคุมมาสิบห้าพรรษาแล้ว ตั้งแต่สถานที่ดิฉันพบกันเวลากลางวันจำเดิมจนถึงวันนี้ ดีฉันเหลือบเห็นความเปลี่ยนแปลงกันและกันมากจังๆ ก็ไม่แปลกถิ่นดีฉันในที่วันนั้น กับ อีฉันณวันนี้ มันจะครอบครองคนละดิฉันกัน เสียแต่ว่าชิ้นแห่งไม่เคยผลัดกันก็มี แพมเป็นคนเก่ง มีความเก่งกาจ ศึกษาสิ่งต่างๆทุกเวลา ตั้งความมุ่งหมายอะไรแล้วเปล่าเบาพลาด มุ่งมั่นกวดขัน สามารถสนับสนุนแก้ไขปัญหาให้คนอื่นๆได้มา จึงเป็นเรื่องธรรมดาแห่งมนุษย์รอบกายกับมนุษย์แห่งรู้จักแพมจักตั้งเข็มกับแพม เรือแพมดำรงฐานะคนสถานที่เปล่าชื่นชอบเป็นเหตุให้ใครปีกหัก พ้นบากบั่นคาดคั้นตนเองแบ่งออกยอดเยี่ยมเทียบเท่าแห่งทุกๆคดี ไม่ว่าคดีตรงนั้นจักลำบากขนาดไรก็ตาม จวบจนถึง 2 – 3 ชันษาลงมานี้ ฉันเหลือบเห็นความผิดปรกติบางอย่างเกี่ยวกับชายาสิ่งของเกล้าผม คุณอเริ่มหวาดวิตกประจำขึ้น ห่อเหี่ยวใจคล่อง นิทราทราม มองโลกในแง่ร้าย ประกอบด้วยอย่างไรประกบกันจิตใจเช่นกระผีกก็สามารถน้อยใจคว้าครอบครองกลางวันๆ บากบั่นๆเข้าก็พร่ำบ่นระอิดระอาพื้นแผ่นดิน เบื่อชีวิต อยากนิทราเจียรไม่ต้องตื่นอีกพ้น แค่นั้นยังไม่พอ เจ้าเอ็งอีกทั้งมีจิตใจอารมณ์เสีย กระทบกระทั่งคว้าหวานคอแร้ง กระทั่งตอนเจ้าเอ็งยังเปล่าสะดุ้งตื่น กระผมจับจ่ายใช้สอยข้าวผัดกุ้งแบ่งออกเจ้าเอ็งประสงค์ให้แพมรับประทานอาหารรุ่งเช้า แม้ว่าแพเขามอทรามรับประทานอาหารจ๋าง่าย ก็ตกเป็นน้อยเนื้อต่ำใจ บ่นเหนื่อยหน่ายแหล่งหล้า เบื่อหน่ายชีวิต อยากตาย พาลทะเลาะเบาะแว้งห้ามอีก อยู่มาวันหนึ่ง แพมดูกำหนดการเจาะใจ แห่งหนสัมภาษณ์คุณเอิร์น นารีมือ ตามที่เธอครอบครองไอดอลในที่เด็กสาวสรรพสิ่งเรือแพม คุณเอิร์นบ่งบอกท่าทีโรคเหงาหงอยของตัวเองแบ่งออกฟัง โดยรวมๆจักประกอบด้วยอาการตกว่า ซึมเซา จบการฝักใฝ่เรื่องปะปนกัน ตาค้างหรือเค้งพร่ำเพรื่อ อ่อนแรง รู้แหวตนเองไร้คุณค่า กับหิวจบชีวิต เมียกระผมอุทานแหว “เฮ้ย เสมอเหมือนกูเกิน” โน่นครอบครองจุดเริ่มทำให้เกล้าผมคลางแคลงใจแหวแพมจักเป็นโรคเหงาหงอย และอุตสาหะเว้าวอนให้เธอไปพบจีนแสเพื่อสำรวจว่าประกอบด้วยกระไรไม่ปกติหรือไม่ เสียแต่ว่าเจ้าเอ็งไม่ยอม จนดีฉันเถียงกันสาหัส บ๊วยเกล้าผมก็ยอมแพ้ ไม่อุตสาหะบังคับเรือแพเขามอีก การรับมือกับชายาณเวอร์ชั่นนี้เกิดเรื่องสถานที่ทุจังๆ ฉันจำเป็นต้องทรหดอดทนเต็มแรงๆ บางคราวสถานที่เกล้าผมรู้เสมอเหมือนไม่ผิดเหยาะอารมณ์ประการไม่ยุติธรรมจนเผลอตีเสียงใส่เจ้าเอ็งหลายครั้ง พอได้สติก็อุตสาหะท่องจำเอาไว้ว่า “ใจเย็น อย่าสร้างอย่างไรแบ่งออกเรือแพมคร่ำเคร่งกระทั่งนี้เกิน” และชีวิตินทรีย์มลักก็ไปสู่โหมดเครียด เกล้าผมไม่รู้ว่าแพมจะระเบิดลง หรือไม่ก็ ไปสู่โหมดนอยอีกเมื่อไหร่ กระผมเองก็กลายเป็นมนุษย์เคร่งเครียดด้วยกันระแวงจรด้วย บ๊วย เรือแพมริเริ่มสังเกตุเห็นอะไรบางสิ่งแห่งตนเอง เรือแพมจับต้องได้มาว่าตัวเองไม่เคยเป็นดังนี้ลงมาก่อนกำหนด สมัยอีกต่างหากรุ่น ถ้ามีมนุชมาดุด่าเรือแพม แพมสามารถบริจาคคว้าโดยเร็ว ทว่าในเวลานี้ เท่ามีมนุษย์ลำรางทรวงอกแหวเปล่าชอบเรือแพมเปลี่ยน Youtube เช่นครั้งข้างเดียว แพมถึงกับจบกะหมอกปฏิบัติการ เปล่าโหยสร้างอะไร กับอยากบรรทมจรพ้นไม่ต้องตื่น กระผมจำเป็นต้องนั่งกังวลทุกวี่ทุกวัน แหววันนี้ฉันจักกระทบอย่างไรบ้าง ไม่มาทางวจี ก็ลงมามุขสีหน้าท่าทาง อีฉันพ้นมานั่งลงพูดคุยห้าม เรือแพมบ่งบอกกับเกล้าผมเองแหวไม่อยากเยี่ยมเยือนจีนแส เพราะว่าเปล่าอยากตกลงคดีตนเองเป็นคนมีเรื่องมีราว ฉันเลยบ่งบอกกับแพมแหวหากไม่ต้องสงสัย เลี่ยนก็แค่สารเคมีแห่งสมองเปล่าธรรมดาเพียงเท่านั้น ได้พบปะคุณหมอ นกเขาจะสมรรถสนับสนุนอีฉันได้มา จากไปเถิดหนอ แม้เธอเป็นจริงๆต่อจากนั้นได้รับการดำรง ชีวิตของเธอต่อจากนี้จะมีความสุขตลอดไป กระผมก็ร่วมกันมีความสุขเจียรอีกด้วย ยอมเจียรเพื่อที่จะชีวิตครอบครัวสิ่งของดิฉันได้มั้ย…??? แพมตกลง ในที่สุด เรือแพมก็ยอมแวะเยี่ยมซินแส ด้วยกันได้รับงานวินิฉัยดุเป็นโรคซึมเศร้าช่องไฟเริ่มแรก แพทย์นั่งทำให้เรียบเจตคติแพม ด้วยกันให้ยามาทานบารมี ค่าใช้จ่ายทั้งมวลอยู่แห่งหน 4,990 บาทา หลังจากที่เธอคว้าทานยาเสพติดเกลี่ยสารเคมีแห่งขมอง หรือไม่ก็เกลี่ยอะไรก็ไม่รู้ ฉันหามิได้หมอ กับเพียงแค่ทานยาเวลากลางวันเดี่ยว แพมบอกกับดักกระผมดุเธอไม่เคยมีความสุขสัดส่วนนี้มาก่อน โลกไม่เคยเบิกบานขนาดนี้มาก่อน เจ้าเอ็งตื่นลงมาพร้อมทั้งการละทิ้ง เปล่าเครียด ยอมรับคว้าสรรพสิ่ง ยิ้ม สรวลเสเฮฮา โจ้ตุ๊กตุ่นตุ๊กตาประการมีความสุข แพมยินยอมพร้อมใจดุไม่ได้รู้แบบนี้มาจำเนียรเต็มแรงต่อจากนั้น เปล่าโหยหลงเชื่อเกินแหวชีพจะมีความสุขเต็มแรงสัดส่วนตรงนี้ ไม่ใคร่ครวญ เหมือนทุกสิ่งเลี่ยนหมดสิ้น กับมีความรู้สึกดุชีพประกอบด้วยเสียแต่ว่าข้อความงดงามๆ และแน่นอน ฉันก็มีความสุขเต็มแรงๆด้วย ตอนเช้าแห่งหนตื่น แพมตื่นขึ้นมาครบถ้วนรอยยิ้ม ด้วยกันบอกกับเกล้าผมว่าไม่ไหวนอนหลับสบายดังนี้ลงมาช้าขนาดไรก็รำลึกไม่ไหว พูดประการเดี่ยวดุนิทราสบายเต็มที่เลย มีความสุขจังพ้น เกล้าผมรู้เหมือนได้มาดามมนุษย์ดั้งเดิมกลับมา แพมก็รู้สึกเท่าเทียมได้ตัวสรรพสิ่งตนเองกลับอีกด้วย เพราะมนุชแห่งอั้นตู้ ก็อาจใส่จิตใจกับคนป่วยโรคภัยไข้เจ็บนี้ เก็งว่า อย่างไรวะ เพียงเท่านี้จักอะไรกันมากกันดก บริจาคมั่งเถอะ แม้ว่าแม้คุณทบทวนดูว่านกเขาประสงค์การช่วยเหลือ เธอจะดำเนินตนดามคนเจ็บโรคเหงาหงอยของเธออีกครรลองเอ็ดเกิน ท้ายที่สุด หากคุณนึกดูดุตนเองหรือไม่ก็คนรัก ประกอบด้วยอาการป่วยเป็นโรคนี้ เกล้าผมขอแนะนำตัวแบ่งออกปรึกษาแพทย์เหนือชั้นกว่าครับผม กระผมกับชายาอีฉันจูงมือกันเปลี่ยนเรื่องตรงนี้มาจากนั้น บ่งบอกพ้นว่าผลเลี่ยนเสมอทุนจริงๆ ถ้าคุณระแวงแหวตนเองจักจับไข้เป็นโรคซึมเศร้า ไม่ต้องเหนียม ประกอบด้วยมนุษย์เลิศแห่งทำให้สิ้นฤทธิ์โรคนี้พร้อมด้วยอารมณ์ทางใจแห่งเก่งลงมาจากนั้น กระผมนึกดูว่าเจ้าเอ็งก็จักทำให้สิ้นฤทธิ์เลี่ยนคว้าด้วย